Armagnac

De Romeinen introduceerden de wijnbouw, de Arabieren distillatiemethoden en de Kelten het vat. Armagnac bestaat sinds de 12e eeuw; dat is 200 jaar langer dan cognac. Het is het oudste wijndistillaat van Frankrijk. Oorspronkelijk werd het geconsumeerd om zijn therapeutische werking. In het archief van het Vaticaan bevindt zich een document uit 1310 waarin meester Vital Du Four, een lid van de clerus, prior van Eauze en Saint-Mont bericht dat armagnac, mits met mate geconsumeerd, vrolijk maakt, de jeugd en gezondheid conserveert en seniliteit vertraagt.

Ook in de 14e eeuw vindt men sporen van consumptie en productie. Tussen de 15e en de 17e eeuw komt men vaker sporen tegen die erop wijzen dat op de markten van Saint-Sever, Mont-de-Marsan en Aire-sur-l'Adour armagnac werd verhandeld.

De armagnac dankt zijn commerciële ontwikkeling aan de Nederlanders. De Engelsen verboden alle andere wijnen dan die van Bordeaux gebruik te maken van de Garonne. De Nederlanders kwamen met het idee de distillatie van de wijnen van de Gascogne te bevorderen om het Engelse embargo te omzeilen. Teneinde de fluctuaties van goede en slechte jaren het hoofd te kunnen bieden, werd de productie snel opgevoerd.

Op 25 mei 1909 werd het armagnacgebied per decreet afgebakend en op 6 augustus 1936 werd de AOC, Appellation d'Origine Contrôlée armagnac, officieel in het leven geroepen.